Sektor ‘Lusitano-Duriense’ (2C)
Der Sektor ‘Lusitano-Duriense’ grenzt im Norden und Westen an den Sektor ‘Orensano-Sanabriense’, im Südwesten an den Superdistrikt ‘Beiraduriense’, im Süden an die Sektoren ‘Estrelense’ und ‘Hurdano-Zezerense’ und im Osten an den Salmantinischen Sektor an.
 Die Physiographie dieses Sektors wird durch die Rumpffläche der 
Nördlichen Meseta und durch das Entwässerungssystem des Einzugsgebiets 
des Douro Flusses dominiert. Diese Fastebene ist noch gut im Hochplateau
 von Miranda erhalten, aber der grösste Teil des Gebietes wurde durch 
ein dichtes Entwässerungsnetz im Quartär tief ausgegraben. Die 
phytosoziologisch charakteristischste und wichtigste Besonderheit dieser
 Sektors ist die Anwesenheit von klimatophilen Korkeichenwälder auf der 
mesomediterranen Stufe, die lokal die supramediterrane Stufe an den 
edaphoxerophilen Stellen erreichen. Dieses Gebiet verdankt seine 
floristische Einheit einer Flora, die sich in den Tälern des  Douro 
Flusses und seiner Zuflüsse während der Vergletscherung des Würm 
ansiedelte und anschließend schrittweise höhere Lagen besetzte. Die 
Thermizität die Täler des Douro und seiner Zuflüsse während der letzten 
Eiszeit wird durch die Anwesenheit von wärmeliebenden Arten wie Cosentinia vellea, Asparagus aphyllus und Asparagus albus bestätigt. Dieser Sektor besitzt im Hinblick auf seine Ausdehnung eine Flora, die vielfältig aber arm an Endemism ist: Antirrhinum lopesianum, Linaria coutinhoi, Trigonella polyceratia var. Amandiana, Holcus setiglumis subsp. duriensis und Scrophularia valdesii.
 Die eigentümlichere Flora dieses Gebietes findet sich in den 
ultrabasischen Felsen des Massivs von Morais und in den Hochwasserbetten
 der großen Flüssen von Trás-os-Montes, letztere ernsthaft durch den Bau
 von Dämmen im Douro National und International verarmt. Einige Taxa in 
Portugal, die in engem Zusammenhang mit diesem Sektor stehen, sind: Anthericum liliago, Anthyllis cornicina, Aphyllanthes monspeliensis, Armeria langei subsp. langei, Armeria transmontana, Avenula bromoides, Buxus sempervirens, Carduus lusitanus subsp. lusitanus, Celtis australis, Centaurea polymorpha, Coronilla dura, Coronilla minima subsp. minima,
 Cosentinia vellea, Cruciata pedemontana, Daucus durieua, Euphorbia 
matritensis, Euphorbia oxyphylla (= E. broteroi), Globularia valentina, 
Helianthemum hirtum, Juniperus oxycedrus, Lathyrus nissolia, Lathyrus 
 setifolius, Linaria aeruginea var. atrofusca, Marsilea quadrifolia, Peucedanum officinale subsp. officinale, Petrorhagia saxifraga, Plantago sempervirens, Quercus faginea subsp.
 faginea, Rumex roseus, Silene boryi, Silene conica, Trifolium 
sylvaticum, Valerianella echinata, Valerianella lusitanica, Vicia 
villosa subsp. ambigua und Viola suavis.
Der Sektor 'Lusitano-Duriense'
 ist eine sehr komplexe Einheit. Er verdankt diese Komplexität der 
Geomorphologie des Gebietes, welches sich aus supramediterrânicas 
Erhebungen, die in eine Matrix von ausgedehnten Hochebenen und 
mesomediterranen Tälern eingebettet sind, zusammensetzt, von denen 
einige sich auf einer termomediterranen topographischen Stufe im 
Hochwasserbett der Flüsse befinden. Um die komplizierte Anordnung der 
Vegetationsserien und ihrer Synvarianten in diesem Sektor aufzeigen und 
eine räumliche Kontinuität der biogeographische Einheiten oberhalb der 
Tessela gewährleisten zu können, sind fünf Superdistrikte: Douro, Terra Quente, Miranda-Bornes-Sabor, Beiraduriense und Riba-Côa zu betrachten.
Gefässpflanzen  -  Sektor ‘Lusitano-Duriense’ (2C)  der Mediterranen Region  (Nach Costa et al. 1998) 
Die Taxa mit * sind exklusiv endemisch für das Gebiet. 
 | ||
(Linaria coutinhoi) * 
 | ||
(Anthyllis cornicina) 
 | ||
Centaurea polymorpha 
 | ||
Superdistrikt ‘Duriense’ (2C1)
Weinregionen des Rio Douro 
Der Superdistrikt 'Duriense' umfasst
 in etwa, was in der Terminologie der Winzer des Douro als 'Unterer und 
Oberer Corgo' genannt wird. Es ist ein aus Schiefergestein 
(Schiefer-Grauwacke-Komplex) bestehender Bereich, der sich auf das Tal 
des Flusses Douro und einige Zuflüsse wie Teixeira Cabril, Varosa, 
Corgo, Ceira, Tedo, Távora und Pinhão beschränkt, die kurz unterhalb des
 Tua-Flusses (Gemeinden Castedo und Ervedosa do Douro) in den Douro 
einmünden. Das Klima in diesem Gebiet hat einen stark ozeanischen und 
atlantischen Einfluss, wobei sich eine mesomediterrane Stufe mit 
feuchtem bis subfeuchtem Ombroklima bestimmen lässt. Die natürliche 
Vegetation wurde vom Rebenanbau verdrängt, wobei einige "mortórios" ( 
seit der Reblauskrise zu Ende des letzten Jahrhunderts verlassene 
Weinberge) als wichtige Hinweise auf die klimatophile oder 
edaphoxerophile Klimax-Vegetation dienen. Die gegenwärtige klimatophile 
Serie ist der Rusco aculeati-Querceto suberis S., deren auffallendste serielle Etappe die Erdbeerbaumgesellschaft des Phillyreo angustifoliae-Arbutetum unedonis viburnetosum tini ist.
 An der Grenze ihres Verbreitungsgebietes, aber von großem 
diagnostischen Wert, finden sich die thermophilen Eichenwälder des Rusco aculeati-Quercetum roboris viburnetosum tini.
Pflanzengesellschaften -  Superdistrito Duriense (2C1) der Mediterranen Region   (Nach COSTA et al. 1998) 
(Syntaxa und Vegetations-Klassen nach: MARTÍNEZ, Salvador Rivas, et al. 2001.  
Siehe auch: COSTA et al. 2012) 
Die Syntaxa mit * sind endemisch für das Gebiet. 
 | |||
Pflanzengesellschaft (Syntaxa) 
 | 
Vegetations-Klasse und Habitate zu der assoziierten Pflanzengesellschaft 
 | ||
  | 
 
Woodlands,
 pre-woodlands and dense scrublands, evergreen or marcescent, that 
usually create a shady environment contributing to a soil humus type of 
forest 
"mull". Indifferent to the chemical nature of the substrate 
and soil, however limited by permanent or temporary 
hydromorphy. Include the climatophilous vegetation and 
its mantle, edges and the first stage of replacement of the 
forests in the Mediterranean Region, in semiarid to 
humid infra to supramediterranean, reaching meridional 
submediterranean Eurosiberian territories. 
Charakteristische Arten: Asparagus acutifolius, Biarum 
arundanum, Carex halleriana, Clematis flammula, 
Daphne gnidium, Lonicera etrusca var. etrusca, Lonicera implexa, Neotinea maculata, Olea europaea var. 
sylvestris, Phillyrea latifolia subsp. media, Pulicaria 
odora,
 Rhamnus alaternus subsp. alaternus f. alaternus, Rubia peregrina subsp.
 longifolia, Rubia peregrina subsp. peregrina, Smilax aspera var. 
aspera, Vincetoxicum nigrum. 
75a. Quercetalia ilicis Br.-Bl. ex Molinier 1934 em. Rivas-Martínez 1975 
Evergreen
 or marcescent climatophilous forests, creators of shade and forest 
humus, thermo to supramediterranean dry to hyperhumid, Mediterranean. 
Understory 
rich in sclerophyllous evergreen leaves, shrubs and lianas, except in the cold supramediterranean areas . 
Charakteristische Arten: Anemone palmata, Asplenium 
onopteris, Bupleurum paniculatum, Carex depressa, 
Carex distachya, Carex oedipostyla, Doronicum 
plantagineum, Juniperus oxycedrus subsp. lagunae, 
Limodorum trabutianum, Melica minuta subsp. 
arrecta, Moehringia pentandra, Phillyrea latifolia 
subsp. latifolia, Piptatherum paradoxum, Quercus 
canariensis, Quercus rotundifolia, Quercus suber, 
Quercus x airensis, Quercus x mixta, Rosa sempervirens, Ruscus aculeatus, Viburnum tinus. 
75b. Pistacio lentisci-Rhamnetalia alaterni Rivas-Martínez 1975 
Sclerophyllous evergreen nano to microforests, exceptionally, mesoforests, thermo to supramediterranean 
lower semiarid to humid and in Western Mediterranean 
areas. They can represent the forest mantle (in Quercetalia ilicis) that when the trees disappear constitute a 
seral maquis or dwarf shrubs communities. In semiarid 
bioclimate, they constitute the climatophilous vegetation, but in dry to humid bioclimates, they can only 
form natural permanent communities on shallow or 
xeric biotopes, since they virtually represent the earliest 
replacement stages of the natural potential forests of 
Quercetalia ilicis. 
Charakteristische Arten: Anagyris foetida, Asparagus 
albus, Barlia robertiana, Bupleurum fruticosum, Ceratonia siliqua, Chamaerops humilis, Coronilla 
glauca,
 Coronilla juncea, Ephedra fragilis var. fragilis, Euphorbia characias, 
Jasminum fruticans, Juniperus oxycedrus subsp. oxycedrus, Juniperus 
turbinata subsp. turbinata, Myrtus communis, Osyris alba, 
Osyris quadripartita, Phillyrea angustifolia, Pinus 
halepensis, Pinus pinaster subsp. atlantica, Pistacia 
lentiscus, Pistacia terebinthus, Prasium majus, Quercus coccifera, Rhamnus alaternus subsp. alaternus f. 
neoparvifolia, Rhamnus lycioides subsp. laderoi, Teucrium fruticans 
75.12. Ericion arboreae (Rivas-Martínez ex Rivas-Martínez, Costa & Izco 1986) Rivas-Martínez 1987 
[Ericenion arboreae Rivas-Martínez 1975 (art. 3b), Ericenion arboreae Rivas-Martínez ex Rivas-Martínez, Costa & Izco 1986 (corresp. name)] 
Relict shrubby evergreen and glossy communities, 
commonly
 on deep soils, representing pre-woods, edges or replacement stages of 
the climatophilous forests. In xerophytic biotypes they can form 
permanent 
communities.
 In thermomediterranean, mesomediterranean subhumid to hyperhumid 
bioclimate, Mediterranean and Cantabrian-Atlantic areas. 
Charakteristische Arten: Arbutus unedo, Erica arborea 
75.12a. Ericenion arboreae Rivas-Martínez, Costa & Izco 1986 
Nano to microphanerophytic communities, on acid or neutral soils. 
75.12.10. Phillyreo angustifoliae-Arbutetum unedonis Rivas Goday & Galiano in Rivas Goday, Borja, Esteve, Galiano, Rigual & Rivas-Martínez 1960 
 | ||
Rusco aculeati-Quercetum roboris 76.7.18. 
Rusco aculeati-Quercetum roboris viburnetosum tini 
 | 
 
Deciduous broad-leaved and mixed broad-leaved meso 
to macroforests, mostly climatophilous and not hydromorphic (independent of water compensation). With a 
temperate optimum, in infra to lower orotemperate dry to 
ultrahyperhumid bioclimate. In the Eurosiberian Region, 
also relict in the Mediterranean (meso to supramediterranean sub-humid to hyper-humid). 
Charakteristische Arten: Acer campestre, Ajuga reptans, 
Anemone
 nemorosa, Aquilegia vulgaris subsp. vulgaris, Arum maculatum, Athyrium 
filix-femina, Cephalanthera longifolia, Cephalanthera rubra, Conopodium 
pyrenaeum, Crepis lampsanoides, Daphne laureola subsp. laureola, 
Dryopteris affinis subsp. affinis, 
Dryopteris borreri, Dryopteris dilatata, Dryopteris filix-mas, Epipactis duriensis, Epipactis helleborine, 
Euphorbia amygdaloides, Euphorbia hyberna, Helleborus foetidus, Hieracium murorum, Hyacinthoides 
non-scripta, flex aquifolium, Lilium martagon, Limodorum abortivum, Melitis melissophyllum, Mercurialis 
perennis, Orchis langei, Oxalis acetosella, Platanthera 
bifolia,
 Poa nemoralis, Polygonatum odoratum, Primula acaulis, Quercus robur 
subsp. robur, Rosa arvensis, Sanicula europaea, Sedum forsterianum, 
Solidago virgaurea subsp. virgaurea, Stachys officinalis, 
Stellaria holostea, Taxus baccata, Viola riviniana. 
76b. Quercetalia roboris Tüxen 1931 
76.7. Quercion pyrenaicae Rivas Goday ex Rivas-Martínez 1965 
76.7b. Quercenion robori-pyrenaicae (Br.-Bl., P. Silva & Rozeira 1956) Rivas-Martínez 1975 
Acidophilous forests of Quercus robur and Quercus 
pyrenaica,
 infra to supratemperate subhumid to ultrahyperhumid barely hyperoceanic
 to euoceanic, Cantabrian-Atlantic and Orocantabrian, 
Charakteristische Arten: Anemone trifolia subsp. albida, 
Galium
 belizianum, Quercus robur subsp. broteroana, Quercus x andegavensis 
nothosubsp. henriquesii (Q. robur subsp. broteroana x Q. pyrenaica) 
76.7.18. Rusco aculeati-Quercetum roboris Br.-Bl., P. Silva & Rozeira 1956 
 | ||
Superdistrikt ‘Terra Quente’ (2C2)
Der Superdistrikt der 'Terra Quente'
 ist der originellste der Bezirke dieses Sektors. Er besetzt die 
mesomediterranen Täler des Douro-Flusses und seines Netzwerkes von 
Zuflüssen, ausgehend von dem Flusstal des Tua. Einbezogen in diesen 
Superdistrikt ist noch ein kleiner Teil des Endabschnittes der Schlucht 
des 'Douro International' und der Serra dos Passos (supramediterrane 
Stufe). Das Ombroklima reicht von subfeucht (feucht im Gebirge) bis 
trocken im Becken von Mirandela, im Becken des Unteren Sabor- und des 
Oberen Douro-Flusses.  Die Lithologie wird von Schiefern dominiert, 
wobei beträchtliche Aufschlüsse von Quarzit an den Gipfeln der Hänge 
erscheinen, des Restreliefs der ursprünglichen Peneplain. 
Dieses Gebiet wird durch die klimatophilen lusitanoduriensischen Korkeichenwälder des Rusco aculeati-Quercetum suberis juniperetosum oxycedri  gekennzeichnet; im westlichen Abschnitt, in Kontakt mit dem Sektor ‘Orensano-Sanabriense’ und bereits im Distrikt von Vila Real, findet sich ein langer Streifen des Rusco aculeati-Querceto suberis S.
 Die häufigsten subseriellen Buschgemeinschaften der 
 lusitanoduriensischen Korkeichenwälder und Wachholder sind die 
heliophilen Ginster des Lavandulo-Cytisetum multiflori  und die endemische Zistrosengesellschaft des Euphorbio (broteroi) oxyphyllae-Cistetum ladaniferae.  Weniger häufig ist die ombrophile Zistrosengellschaft des Lavandulo sampaioanae-Cistetum populifolii. Die edaphoxerophilen Steineichen-Wälder sind im  Genisto hystricis-Quercetum rotundifoliae juniperetosum oxycedri angeordnet. Der Cytiso multiflori-Retametum sphaerocarpae und der Lavandulo sampaioanaeCistetum albidi sind
 zwei der vorherrschenden subseriellen Buschgemeinschaften dieser 
Wälder. Die originellste Busch-Gemeinschaft dieses Superdistrikts ist 
der Erico arboreae-Buxetum sempervirentis (Ericion arboreae),
 endemisch für die Hochwasserbetten der engen und tiefen Täler der 
Zuflüsse des Douro (topographisch thermomediterrane Stufe). In den 
wärmsten und trockensten Talgründen zeigt sich die Allianz des Asparago albi-Rhamnion oleiodis. In Bezug auf die hygrophile und zum Superdistrikt Miranda-Bornes-Ansiães identische Baumvegetation lässt sich feststellen: An den permanent wasserführenden Wasserläufen sind stets die Erlen des Scrophulario-Alnetum glutinosae vorhanden, während an den zeitweilig austrocknenden Wasserläufen die Weiden des Salicion salvifoliae
 erscheinen. Die Eschenwälder der ‘Terra Quente’ sind heute sehr selten 
anzutreffende Gemeinschaften, da sie durch Wiesen ersetzt wurden, 
normalerweise durch den Gaudinio-Agrostietum, sowie durch Gehölze des Rubo-Clematido campaniflorae.
Pflanzengesellschaften -  Superdistrito da Terra Quente (2C2)  der Mediterranen Region    (Nach COSTA et al. 1998) 
(Syntaxa und Vegetations-Klassen nach: MARTÍNEZ, Salvador Rivas, et al. 2001.  
Siehe auch: COSTA et al. 2012) 
Die Syntaxa mit * sind endemisch für das Gebiet. 
 | |||||||||
Pflanzengesellschaft (Syntaxa) 
 | 
Vegetations-Klasse und Habitate zu der assoziierten Pflanzengesellschaft 
 | ||||||||
  | 
 
Woodlands,
 pre-woodlands and dense scrublands, evergreen or marcescent, that 
usually create a shady environment contributing to a soil humus type of 
forest 
"mull". Indifferent to the chemical nature of the substrate 
and soil, however limited by permanent or temporary 
hydromorphy. Include the climatophilous vegetation and 
its mantle, edges and the first stage of replacement of the 
forests in the Mediterranean Region, in semiarid to 
humid infra to supramediterranean, reaching meridional 
submediterranean Eurosiberian territories. 
Charakteristische Arten: Asparagus acutifolius, Biarum 
arundanum, Carex halleriana, Clematis flammula, 
Daphne gnidium, Lonicera etrusca var. etrusca, Lonicera implexa, Neotinea maculata, Olea europaea var. 
sylvestris, Phillyrea latifolia subsp. media, Pulicaria 
odora,
 Rhamnus alaternus subsp. alaternus f. alaternus, Rubia peregrina subsp.
 longifolia, Rubia peregrina subsp. peregrina, Smilax aspera var. 
aspera, Vincetoxicum nigrum. 
75a. Quercetalia ilicis Br.-Bl. ex Molinier 1934 em. Rivas-Martínez 1975 
75.2. Quercion broteroi Br.-Bl., P. Silva & Rozeira 1956 em. Rivas-Martínez 1975 corr. Ladero 1974 
Oceanic subhumid to humid forests of Quercus suber, 
Quercus broteroi and Quercus canariensis. 
Charakteristische Arten: Digitalis tomentosa, Epipactis 
lusitanica, Euphorbia monchiquensis, Quercus x marianica, Sanguisorba hybrida, Thapsia nitida subsp. nitida. 
  | ||||||||
  | 
 
[Cytisetea scopario-striati Rivas-Martínez 1974 (art. 3f)] 
Shrubby communities dominated by Leguminosae of the 
tribe Genisteae (brooms). Usually the mantle or the replacement stage of meso-oligotrophic forests that grow 
in deep siliceous soils with type "mull" humus and without temporary hydromorphy. Sometimes represent 
edaphoxerophilous permanent communities. their ecologic optimum is in Iberian Peninsula, they can reach the 
Atlantic Europe, the Tyrrhenian and the Maghrebi territories, in infra to oromediterranean semiarid to humid 
and thermo to lower orotemperate dry to hyperhumid 
bioclimate. 
Charakteristische Arten: Adenocarpus complicatus, Adenocarpus telonensis, Cytisus baeticus, Pteridium aquilinum var. aquilinum, Retama sphaerocarpa. 
 | ||||||||
  | 
 
Secondary Mediterranean scrub communities with xerophytic plants, especially of the genus Cistus, Lavandula 
and Halimium, on predominantly siliceous substrates and 
eroded or immature acidic soils. Distributed through the 
Western Mediterranean and North Africa in thermo to 
supramediterranean semiarid to subhumid bioclimate. 
They constitute advanced stages of degradation of the 
meso-oligotrophic forests undemanding in precipitation. 
Charakteristische Arten: Cistus salviifolius, Cytinus hypocistis subsp. macranthus, Halimium viscosum, Orchis 
mascula subsp. olbiensis, Orchis moria subsp. champagneuxii, Orchis moria subsp. picta. 
  | ||||||||
Gaudinio fragilis-Agrostietum castellanae 57.1.5. 
Gaudinio-Agrostietum 
 | 
 
Habitate: 6220 
Siliceous acidophilic perennial vegetation of grasses and 
other perennial herbs accompanied by some annual 
plants, rich in endemic species, on cambisols, pianosoIs, 
luvisols and arenosols, dystric or umbric attributes. Represent seral stages of Quercion broteroi and Quercion 
pyrenaicae. Western Mediterranean distribution with 
Cantabrian-Atlantic and Madeiran disjunctions. 
Charakteristische Arten: Agrostis castellana, Dactylis 
glomerata subsp. lusitanica, Festuca paniculata subsp. 
multispiculata, Gaudinia fragilis var. fragilis, Linum 
bienne, Malva tournefortiana, Sanguisorba verrucosa 
57a. Agrostietalia castellanae Rivas Goday in Rivas-Martínez, Costa, Castroviejo & E. Valdés 1980 
57.1. Agrostion castellanae Rivas Goday 1958 corr. Rivas Goday & Rivas-Martínez 1963 
Grazed grasslands often in sandy or loamy acid siliceous soils with a possible slight flooding time, in 
thermo to supramediterranean dry to humid bioclimate, and Mediterranean West Iberian distribution. 
Charakteristische Arten: Armeria gaditana, Asphodelus 
aestivus,
 Asphodelus bento-rainhae subsp. bentorainhae, Avenula lodunensis subsp.
 cintrana, Avenula lodunensis subsp. gaditana, Festuca ampla 
subsp. ampla, Holcus annuus subsp. annuus, Narcissus willkommii, Thapsia minor, Trifolium cernuum, Trifolium retusum. 
57.1.5. Gaudinio fragilis-Agrostietum castellanae Rivas-Martínez & Belmonte 1986 
[Brizo minoris-Trifolietum subterranei Amor, Ladero & C. Valle 1993 (syntax. syn.)] 
 | ||||||||
Salici purpureae-Populetea nigrae 71. 
Rubo-Clematido campaniflorae 
  | 
71. Salici purpureae-Populetea nigrae (Rivas-Martínez & Cantó ex Rivas-Martínez , Báscones, T.E. Díaz, Fernández-González & Loidi) classis nova (addenda) 
Edaphohygrophilous riparian deciduous forests, on hydromorphic soils, with Eurosiberian and Mediterranean 
distribution. 
Charakteristische Arten: Alnus glutinosa, Brachypodium 
sylvaticum, Elymus caninus, Equisetum telmateia, 
Frangula alnus subsp. alnus, Humulus lupulus, PopuIus nigra, Saponaria officinalis, Solanum dulcamara, 
Vitis vinifera subsp. sylvestris. 
Clematido campaniflorae-Celtidetum australis Monteiro-Henriques, lC. Costa, A. Bellu, Aguiar & Portela-Pereira ass. nova hoc loco (56.1.5.) 
(Fraxino angustifoliae-Ulmenion minoris, Populion albae, 
Populetalia albae, Salici purpureae-Populetea nigrae) 
Diagnosis: Climactic, temporihygrophilous, deciduous 
micro to mesoforest, whose tree layer includes Celtis 
australis, Fraxinus angustifolia and Salix atrocinerea. 
Rich in lianas, like Tamus communis, Clematis campaniflora, Rubus ulmifolius, Bryonia dioica, Hedera habernica, Lonicera periclymenum subsp. hispanica, Lonicera 
etrusca, Rosa pouzinii, Rosa canina and Vitis vinifera 
(Table 8, holotypus releve no. 2). Clematis campaniflora and Polystichum setiferum are differential species 
for this new association, as compared to Ficario ranunculoidis-Fraxinetum angustifoliae. It occurs in mesomediterranean, dry to humid, euoceanic bioclimate; 
occupies deep soils, frequently in narrow valleys that 
correspond to temporary streams and water resurgences, in the headwaters of the smaller Douro"s tributaries 
of the Lusitanian-Duriensean territories. Clematido campaniflorae-Rubetum ulmifolii's communities correspond to its fringe vegetation. It generally contacts with Physospermo cornubiensis-Quercetum suberis forests, and 
more rarely with Rusco aculeati-Juniperetum lagunae' s 
communities. 
  | ||||||||
Superdistrikt ‘Miranda-Bornes-Ansiães’ (2C3)
Der Superdistrikt Miranda-Bornes-Ansiães
 umfasst: den östlichsten Teil des Miranda Plateaus bis zur Serra von 
Reboredo einschließlich der Serras von Mogadouro und Variz; einen 
kleinen Teil des Tales des Angueira Fluss vom Ende von S. Joanico bis 
Uva; das untere Becken des Maças-Flusses bis zum Ende des 'Campo de 
Viboras'; das Tal des Rio Sabor von 'Cabeço das Freiras' bis kurz hinter
 Izeda; das Plateau zwischen dem Monte de Morais und der Serra de 
Nogueira; die Serra de Bornes und das Plateua von Ansiães. Es ist ein 
feucht subhumides bis humides mesomediterranes gebiet cacumintal mit der
 der Serra de Bornes und an den höchsten Stellen des Ansiães-Plateaus. 
Es dominieren die Schiefer und Granite (Ansiães Plateau); weniger häufig
 sind die quartären Deckablagerungen des Quartärs (Miranda Plateau, 
Vinhais und Limãos), die ultrabasischen Felsen des Morais-Massifs, die 
das Massif umgebenden basischen Gesteine, und die  Kalkfelsen (Stº 
Adrião und St. Vincent).
Dieser Superdistrikt ist ein “Vorzeigeexemplar” der klimatophilen Serie des Rusco aculeati-Querceto suberis S. [Rusco-Quercetum suberis —> Genisto falcatae-Ericetum arboreae (schattenliebende Ginster) —> LavanduloCytisetum multiflori (heliophile Ginster) —> Euphorbio oxyphyllae-Cistetum ladaniferae (Zistrosengesellschaft) —> Anthyllido lusitanicae-Tuberarietum guttati (terophile einjährige Wiese)]. In den höheren supramediterranen Lagen wurden die Pyrenäeneichen-Wälder des Genisto falcatae-Quercetum pyrenaicae durch die Heiden des Genistello tridentati-Ericetum aragonensis ersetzt, oder seltener, in der Hochebene von Miranda, durch den Halimietum alyssoido-ocymoidis. Aus Mangel an einer besseren syntaxonomischen Lösung werden die edaphoxerophilen Steineichenwälder dieser Region dem Genisto hystricis-Quercetum rotundifoliae zugeordnet. Im Unterschied zum Sektor Orensano-Sanabriense besitzen sie die Terpentin-Pistazie (Pistacia terebinthus), dagegen fehlt ihnen der Stech-Wachholder (Juniperus oxycedrus), der in den Steineichenwäldern des Superdistrikts ‘Terra Quente’
 vorkommt. Auf basischem Gestein, vor allem auf grünem Schiefer, und auf
 ultrabasischen Gesteinen besetzen die Steineichenwälder Biotope mit 
einer ebenen Physiographie. In den supramediterranen Gebieten findet 
sich die Vegetationsserie des Genisto falcatae-Querceto pyrenaicae S., die der für den Sektor ‘Orense-Sanabriense’ beschriebenen ähnlich ist.
(links die Früchte; rechts mit hornförmigen Gallen von Baizongia pistaciae) 
 | 
(links Habitus; rechts Beerenzapfen) 
 | 
Pflanzengesellschaften -  Superdistrito Miranda-Bornes-Ansiães (2C3)  der Mediterranen Region    (Nach COSTA et al. 1998) 
(Syntaxa und Vegetations-Klassen nach: MARTÍNEZ, Salvador Rivas, et al. 2001.  
Siehe auch: COSTA et al. 2012) 
Die Syntaxa mit * sind endemisch für das Gebiet. 
 | |||
Pflanzengesellschaft (Syntaxa) 
 | 
Vegetations-Klasse und Habitate zu der assoziierten Pflanzengesellschaft 
 | ||
Physospermo cornubiensis-Quercetum suberis 75.2.5. 
Physospermo cornubiensis-Quercetum suberis Rivas-Martinez 1987 
[Rusco aculeati-Quercetum suberis quercetosum 
suberis nom. nudo ] 
Rusco aculeati-Querceto suberis S.  
[Rusco-Quercetum suberis —> Genisto falcatae-Ericetum arboreae (giestal esciófilo)  —>
 Lavandulo Cytisetum multiflori  (giestal heliófilo) —> Euphorbio 
oxyphyllae-Cistetum ladaniferae (esteval) —> Anthyllido 
lusitanicae-Tuberarietum guttati  (prado terofítico fugaz)]  
 | 
 
Woodlands,
 pre-woodlands and dense scrublands, evergreen or marcescent, that 
usually create a shady environment contributing to a soil humus type of 
forest 
"mull". Indifferent to the chemical nature of the substrate 
and soil, however limited by permanent or temporary 
hydromorphy. Include the climatophilous vegetation and 
its mantle, edges and the first stage of replacement of the 
forests in the Mediterranean Region, in semiarid to 
humid infra to supramediterranean, reaching meridional 
submediterranean Eurosiberian territories. 
Charakteristische Arten: Asparagus acutifolius, Biarum 
arundanum, Carex halleriana, Clematis flammula, 
Daphne gnidium, Lonicera etrusca var. etrusca, Lonicera implexa, Neotinea maculata, Olea europaea var. 
sylvestris, Phillyrea latifolia subsp. media, Pulicaria 
odora,
 Rhamnus alaternus subsp. alaternus f. alaternus, Rubia peregrina subsp.
 longifolia, Rubia peregrina subsp. peregrina, Smilax aspera var. 
aspera, Vincetoxicum nigrum. 
 | ||
  | 
 
[Cytisetea scopario-striati Rivas-Martínez 1974 (art. 3f)] 
Shrubby communities dominated by Leguminosae of the 
tribe Genisteae (brooms). Usually the mantle or the replacement stage of meso-oligotrophic forests that grow 
in deep siliceous soils with type "mull" humus and without temporary hydromorphy. Sometimes represent 
edaphoxerophilous permanent communities. their ecologic optimum is in Iberian Peninsula, they can reach the 
Atlantic Europe, the Tyrrhenian and the Maghrebi territories, in infra to oromediterranean semiarid to humid 
and thermo to lower orotemperate dry to hyperhumid 
bioclimate. 
Charakteristische Arten: Adenocarpus complicatus, Adenocarpus telonensis, Cytisus baeticus, Pteridium aquilinum var. aquilinum, Retama sphaerocarpa. 
65.4. Ulici europaei-Cytision striati Rivas-Martínez, Báscones, T.E. Díaz, Fernández-González & Loidi 1991 
Siliceous conuuunities formed by large-sized plants, 
forming
 forest mantles or seral stages of Quercion pyrenaicae and Quercion 
broteroi, thermo-mesotemperate submediterranean and mesomediterranean 
subhumid to hyperhurnid with oceanic trend, in Cantabrian-Atlantic, 
Mediterranean West Iberian and Coastal Lusitanian-Andalusian 
territories. 
Charakteristische Arten: Adenocarpus anisochilus, Cytisus striatus subsp. striatus, Cytisus scoparius var. 
oxyphyllus, Ulex europaeus subsp. europaeus, Ulex 
europaeus subsp. latebracteatus. 
65.4.6. Lavandulo sampaioanae-Cytisetum multiflori Br.-Bl., P. Silva & Rozeira 1965 
 | ||
Ulici argentei-Cistion ladaniferi 62.3. 
? 62.3. ? 
Euphorbio oxyphyllae-Cistetum ladaniferae * 
 | 
 
4 - Euphorbio oxyphyllae - Cistetum 
ladaniferi C. Aguiar, J.C. Costa & A. 
Penas associatio nova hoc loco [typus: 
inventário 15, quadro 3]. 
Estevais silícicolas, mesomediterrânicos, sub-húmidos a secos superiores, 
constituídos por Cistus ladanifer, 
Lavandula sampaioana, Euphorbia oxyphylla 
(=Euphorbia broteri), Thymus mastichina, 
Helichrysum stoechas, Halimium 
umbellatum subsp. viscosum, etc. (vd. 
quadro 4, extraído de AGUIAR, 2000). 
Ocorrem em solos delgados (leptossolos 
dístricos) e representam etapas 
avançadas de degradação de sobrais 
(Junipero lagunae-Quercetum suberis e 
Physospermo cornubiensis - Quercetum 
suberis quercetosum fagineae) ou azinhais 
(Rusco aculeati-Juniperetum lagunae) 
lusitano-durienses, da aliança Quercion 
broteroi. Estes estevais segregam-se do 
Cisto ladaniferi-Genistetum histricis P. Silva 
(1965) 1970 pela presença de Euphorbia 
oxyphylla; pela ausência de Genista 
hystrix; e por uma maior frequência de 
Halimium viscosum e Cistus salvifolius. 
Trata-se de uma associação endémica do 
Sector Lusitano-Duriense subordinável à 
aliança Ulici argentei-Cistion ladaniferi 
devido à presença de Lavandula 
sampaioana e à ausência de Cistus 
laurifolius 
 | ||
Genisto falcatae-Quercetum pyrenaicae (76.7.7.) 
Genisto falcatae-Quercetum pyrenaicae 
 | 
 
76.7. Quercion pyrenaicae Rivas Goday ex Rivas-Martínez 1965 
Forests of Quercus robur and Quercus pyrenaica, on 
soils with an acidophilous umbric A horizon. Thermo 
to
 supratemperate meso to supramediterranean subhumid to hyperhumid 
hyperoceanic to semicontinental, distributed by the Cantabrian-Atlantic,
 Orocantabrian, Mediterranean West Iberian territories and 
Maghrebi mountains. 
Charakteristische Arten: Genista falcata, Laserpitium 
thalictrifolium, Physospermum cornubiense, Quercus pyrenaica, Quercus x neomairei (Q. broteroi x 
Q. pyrenaica). 
76.7a. Quercenion pyrenaicae 
Acidophilous
 or neutral-acidophilous forests of Quercus pyrenaica, 
meso-supramediterranean or supratemperate (submediterranean) subhumid to
 hyperhumid euoceanic to semicontinental, Mediterranean 
West Iberian and Oroiberian. 
Charakteristische Arten: Allium massaessylum, Leuzea 
rhaponticoides, Ranunculus ollissiponensis subsp. 
carpetanus 
76.7.7. Genisto falcatae-Quercetum pyrenaicae Penas & T.E. Díaz ass. nova (addenda) 
 | ||
Anthyllido lusitanicae-Tuberarietum guttati  50.1.3 
 | 
50. Helianthemetea guttati (Br.-Bl. in Br.-Bl., Roussine & Nègre 1952) Rivas Goday & Rivas-Martínez 1963 em. Rivas-Martínez 1978 
[TUBERARIETALIA GUTTATI Br.-El. in Br.-El., Molinier & Wagner 1940 em. Rivas-Martinez 1978 
num. mut.] 
Therophytic vegetation growing on spring and early 
summer formed by ephemeral xerophilic pioneer plants 
with a small size, indifferent to the chemical composition 
of the substrate. They occupy no nitrophilous biotopes 
without hydromorphy and colonizing soils in an early 
development stage. Usually, these communities, occupies biotopes poor in no humified organic matter. They 
are distributed through Mediterranean Region in the 
thermo
 to lower oromediterranean xeric and pluviseasonal bioclimate and in the
 Eurosiberian Region, submediterranean or steppic territories. 
Charakteristische Arten: Alyssum minutum, Alyssum simplex, Anthyllis vulneraria subsp. lusitanica, Arenaria 
conimbricensis, Arenaria leptoclados, Arenaria serpyllifolia, Asterolinon linum-stellatum, Brachypodium 
distachyon, Briza maxima, Cerastium brachypetalum 
subsp. brachypetalum, Cerastium pumilum, Cerastium 
semidecandrum, Crucianella angustifolia, Crupina 
vulgaris,
 Erophila verna, Evax pygmaea, Galium parisiense, Helianthemum 
ledifolium, Helianthemum salicifolium, Herniaria cinerea, Hippocrepis 
ciliata, Hippocrepis multisiliquosa, Jonopsidium acaule, Lathyrus 
setifolius, Leontodon taraxacoides subsp. longirostris, 
Medicago littoralis, Medicago minima, Minuartia hybrida subsp. hybrida, Mibora minima, Petrorhagia 
nanteuilii, Scleranthus polycarpos, Scleranthus verticillatus, Scorpiurus muricatus, Sedum rubens, Silene 
colorata, Silene conica, Trifolium campestre, Trifolium 
stellatum, Valerianella dentata, Vicia disperma, Vicia lathyroide 
50a. Helianthemetalia guttati Br.-Bl. in Br.-Bl., Molinier & Wagner 1940 
[TUBERARIETALIA GUTTATI Br.-El. in Br.-El., Molinier & Wagner 1940 em. Rivas-Martinez 1978 
num. mut] 
Plant communities dominated by siliceous and pioneer 
therophytes, that develop on oligotrophic soils often 
shallow and sometimes weakly acidic with a gravel surface, sandy or loamy texture gravel, and some consolidation. 
Charakteristische Arten: Aira caryophyllea subsp. caryophyllea, Aira cupaniana, Andryala integrifolia var. 
corymbosa,
 Anthoxanthum aristatum, Aphanes cornucopioides, Aphanes australis, 
Briza minor, Campanula lusitanica subsp. lusitanica, Eryngium tenue, 
Filago lutescens, Helianthemum aegyptiacum, Hymenocarpos lotoides, Jasione montana subsp. graci- 
40 lC. Costa & al. 
lis, Lathyrus sphaericus, Linaria saxatilis subsp. 
saxatilis, Linaria spartea, Logfia gallica, Logfia minima, Lotus conimbricensis, Micropyrum tenellum, 
Moenchia erecta, Molineriella laevis, Ornithopus 
compressus,
 Ornithopus perpusillus, Psilurus incurvus, Rumex bucephalophorus subsp.
 bucephalophorus, Rumex bucephalophorus subsp. gallicus, Silene 
portensis, Silene psammitis subsp. psammitis, Silene 
scabriflora subsp. scabriflora, Teesdalia nudicaulis, 
Tolpis
 barbata, Trifolium arvense, Trifolium striatum, Trifolium strictum, 
Trifolium sylvaticum, Tuberaria guttata, Vulpia bromoides, Vulpia myuros 
50.1. Helianthemion guttati Br.-Bl., in Br.-Bl., Molinier & Wagner 1940 
[Tuberarion guttatae Br-Bl. in Br'-Bl., Molinier 
& Wagner 1940 nom. mut.] 
Spring communities on siliceous sandy-loamy soil, 
thermo to lower supramediterranean and Mediterranean distribution. 
Typus: Tuberarietum guttatae Br-Bl. in Br'-Bl., Molinier & Wagner 1940 nom. mut. 
Charakteristische Arten: Cleome violacea, Coronilla 
dura,
 Galium divaricatum, Helianthemum sanguineum, Hymenocarpos cornicina, 
Hypochaeris glabra, Jasione montana subsp. montana, Lathyrus angulatus, 
Linum trigynum, Molineriella minuta 
subsp. australis, Molineriella minuta subsp. minuta, 
Ononis cintrana, Ornithopus pinnatus, Paronychia 
cymosa, Paronychia echinulata, Plantago bellardii, 
Pterocephalus diandrus, Rumex bucephalophorus 
subsp. canariensis, Scleranthus delortii, Senecio 
minutus, Teesdalia coronopifolia, Tolpis umbellata, 
Vulpia muralis, Wahlenbergia lobelioides subsp. 
lobelioides 
50.1a. Helianthemenion guttati 
[Tuberarienion guttatae num. mut.] 
Thermomediterranean and lower mesomediterranean 
communities in sandy-loamy soils 
50.1.3. Anthyllido lusitanicae-Tuberarietum guttatae ass. nova (addenda) 
 | ||
Genistello tridentatae-Ericetum aragonensis (61.2.4.) 
Genistello tridentati-Ericetum aragonensis 
 | 
 
Habitate: 2150 
Heathland and moorland with dwarf shrubs, which constitute seral communities originated by firing, grazing or 
wood-cutting of acidic, deciduous or sclerophyllous 
meso-macroforests. Prosper on siliceous poor soils, eroded (dystrics cambisols or ferric podzols), rich in acid 
humus, and occasionally showing gleyic properties. In 
thermo to orotemperante and thermo to supramediterranean subhumid to ultrahyperhumid hyperoceanic-oceanic 
bioclimate. Distribution: Atlantic European, CevenneanPyrenean, Mediterranean West Iberian, Oroiberian, 
Coastal Lusitanian-Andalusian and Tingitanan. 
Charakteristische Arten: Agrostis curtisii, Allium ericetorum, Avenula lodunensis subsp. lodunensis, Calluna 
vulgaris, Erica cinerea, Erica scoparia, Halimium 
alyssoides, Halimium umbellatum, Lithodora prostrata, Scorzonera humilis, Simethis mattiazii, Tuberaria 
lignosa, Ulex europaeus subsp. latebracteatus Ulex 
minor, Viola lactea. 
61a. Ulicetalia minoris Quantin 1935 
61.2. Ericion umbellatae Br.-Bl., P. Silva, Rozeira & Fontes 1952 
Heathland
 and moorland dwarf scrub, thermo to supratemperate and thermo to 
supramediterranean subhumid to hyperhumid in Galician-Portuguese, 
Mediterranean West Iberian, Oroiberian and Sadensean-Dividing Portuguese
 territories. 
Charakteristische Arten: Cistus psilosepalus, Erica 
australis subsp. australis, Erica umbellata, Genista 
triacanthos,
 Halimium ocymoides, Lavandula viridis, Polygala microphylla, 
Pterospartum lasianthum, Thymelaea broteriana, Thymelaea procumbens, 
Tuberaria globularifolia. 
61.2a. Ericenion aragonensis Rivas-Martínez 1979 
Supramediterranean and supratemperate submediterranean humid-hyperhumid euoceanic-semicontinental 
communities in Cantabrian-Leonese, Oroiberian and 
Oretanean areas. 
Charakteristische Arten: Erica australis subsp. aragonensis, Luzula lactea 
61.2.4. Pterosparto lasianthi-Ericetum aragonensis Rothmaler 1954 em. Rivas-Martínez 1979 corr. (addenda) 
 | ||
Genisto hystricis-Quercetum rotundifoliae 75.2.11. 
Genisto hystricis-Quercetum rotundifoliae 
 | 
 
Woodlands,
 pre-woodlands and dense scrublands, evergreen or marcescent, that 
usually create a shady environment contributing to a soil humus type of 
forest 
"mull". Indifferent to the chemical nature of the substrate 
and soil, however limited by permanent or temporary 
hydromorphy. Include the climatophilous vegetation and 
its mantle, edges and the first stage of replacement of the 
forests in the Mediterranean Region, in semiarid to 
humid infra to supramediterranean, reaching meridional 
submediterranean Eurosiberian territories. 
Charakteristische Arten: Asparagus acutifolius, Biarum 
arundanum, Carex halleriana, Clematis flammula, 
Daphne gnidium, Lonicera etrusca var. etrusca, Lonicera implexa, Neotinea maculata, Olea europaea var. 
sylvestris, Phillyrea latifolia subsp. media, Pulicaria 
odora,
 Rhamnus alaternus subsp. alaternus f. alaternus, Rubia peregrina subsp.
 longifolia, Rubia peregrina subsp. peregrina, Smilax aspera var. 
aspera, Vincetoxicum nigrum. 
75.2.11. Genisto hystricis-Quercetum rotundifoliae P. Silva 1970 
Habitate: 9340 
Siehe auch  -> Superdistrito Ribacoense  
 | ||
Superdistrito Altibeirense (2C4)
Das
 Plateau südlich des Superdistriktes 'Terra Quente', zwischen den Tälern
 der Flüsse Távora und Côa, östlich der Serra da Estrela und nördlich 
der Serra da Malcata, einschließlich Sierra de Penedono, bildet den Superdistrikt ‘Altibeirense’.
 Er befindet sich hauptsächlich auf bioklimatisch supramediterraner 
Stufe bei subhumidem Ombroklima. Es ist ein überwiegend granitisches 
wenig erforschtes Gebiet, mit einer Vegetation ähnlich der des 
Superdistriktes Miranda-Bornes-Ansiães. Die klimatophilen Wälder dieses Superdistrikts fallen in den Genisto falcatae-Quercetum pyrenaicae und seine auffälligsten Substituitions-Etappen sind die Ginster des Lavandulo sampaioanae-Cytisetum multiflori und die Heiden des Halimietum alyssoido-ocymoidis sowie des Genistello tridentatae-Ericetum aragonensis.
Pflanzengesellschaften -  Superdistrito Altibeirense  (2C4) der Mediterranen Region   (Nach COSTA et al. 1998) 
(Syntaxa und Vegetations-Klassen nach: MARTÍNEZ, Salvador Rivas, et al. 2001.  
Siehe auch: COSTA et al. 2012) 
Die Syntaxa mit * sind endemisch für das Gebiet. 
 | |
Pflanzengesellschaft (Syntaxa) 
 | 
Vegetations-Klasse und Habitate zu der assoziierten Pflanzengesellschaft 
 | 
Genisto falcatae-Quercetum pyrenaicae 76.7.7. 
Genisto falcatae-Quercetum pyrenaicae 
 | 
 
76.7. Quercion pyrenaicae Rivas Goday ex Rivas-Martínez 1965 
Forests of Quercus robur and Quercus pyrenaica, on 
soils with an acidophilous umbric A horizon. Thermo 
to
 supratemperate meso to supramediterranean subhumid to hyperhumid 
hyperoceanic to semicontinental, distributed by the Cantabrian-Atlantic,
 Orocantabrian, Mediterranean West Iberian territories and 
Maghrebi mountains. 
Charakteristische Arten: Genista falcata, Laserpitium 
thalictrifolium, Physospermum cornubiense, Quercus pyrenaica, Quercus x neomairei (Q. broteroi x 
Q. pyrenaica). 
Genisto falcatae-Quercetum pyrenaicae 76.7.7. 
Siehe --> Superdistrito Miranda-Bornes-Ansiães (2C3)   
 | 
Lavandulo sampaioanae-Cytisetum multiflori 65.4.6. 
Lavandulo sampaioanae-Cytisetum multiflori 
 | 
 
[Cytisetea scopario-striati Rivas-Martínez 1974 (art. 3f)] 
Shrubby communities dominated by Leguminosae of the 
tribe Genisteae (brooms). Usually the mantle or the replacement stage of meso-oligotrophic forests that grow 
in deep siliceous soils with type "mull" humus and without temporary hydromorphy. Sometimes represent 
edaphoxerophilous permanent communities. their ecologic optimum is in Iberian Peninsula, they can reach the 
Atlantic Europe, the Tyrrhenian and the Maghrebi territories, in infra to oromediterranean semiarid to humid 
and thermo to lower orotemperate dry to hyperhumid 
bioclimate. 
Charakteristische Arten: Adenocarpus complicatus, Adenocarpus telonensis, Cytisus baeticus, Pteridium aquilinum var. aquilinum, Retama sphaerocarpa. 
65.4. Ulici europaei-Cytision striati Rivas-Martínez, Báscones, T.E. Díaz, Fernández-González & Loidi 1991 
Siliceous conuuunities formed by large-sized plants, 
forming
 forest mantles or seral stages of Quercion pyrenaicae and Quercion 
broteroi, thermo-mesotemperate submediterranean and mesomediterranean 
subhumid to hyperhurnid with oceanic trend, in Cantabrian-Atlantic, 
Mediterranean West Iberian and Coastal Lusitanian-Andalusian 
territories. 
Charakteristische Arten: Adenocarpus anisochilus, Cytisus striatus subsp. striatus, Cytisus scoparius var. 
oxyphyllus, Ulex europaeus subsp. europaeus, Ulex 
europaeus subsp. latebracteatus. 
65.4.6. Lavandulo sampaioanae-Cytisetum multiflori Br.-Bl., P. Silva & Rozeira 1965 
 | 
Genistello tridentatae-Ericetum aragonensis (61.2.4.) 
Genistello tridentatae-Ericetum aragonensis 
 | 
 
[Calluno-Ulicetea Br.-Bl. & Tüxen 1943 (art. 8), Calluno-Ulicetea Br.-Bl. & Tüxen ex Westhoff, Dijk & Passchier 1946 (art. 22), Nardo-Callunetea Preising 1949 (syntax. syn.)] 
Habitate: 2150 
Heathland and moorland with dwarf shrubs, which constitute seral communities originated by firing, grazing or 
wood-cutting of acidic, deciduous or sclerophyllous 
meso-macroforests. Prosper on siliceous poor soils, eroded (dystrics cambisols or ferric podzols), rich in acid 
humus, and occasionally showing gleyic properties. In 
thermo to orotemperante and thermo to supramediterranean subhumid to ultrahyperhumid hyperoceanic-oceanic 
bioclimate. Distribution: Atlantic European, CevenneanPyrenean, Mediterranean West Iberian, Oroiberian, 
Coastal Lusitanian-Andalusian and Tingitanan. 
Charakteristische Arten: Agrostis curtisii, Allium ericetorum, Avenula lodunensis subsp. lodunensis, Calluna 
vulgaris, Erica cinerea, Erica scoparia, Halimium 
alyssoides, Halimium umbellatum, Lithodora prostrata, Scorzonera humilis, Simethis mattiazii, Tuberaria 
lignosa, Ulex europaeus subsp. latebracteatus Ulex 
minor, Viola lactea. 
61.2. Ericion umbellatae Br.-Bl., P. Silva, Rozeira & Fontes 1952 
Heathland
 and moorland dwarf scrub, thermo to supratemperate and thermo to 
supramediterranean subhumid to hyperhumid in Galician-Portuguese, 
Mediterranean West Iberian, Oroiberian and Sadensean-Dividing Portuguese
 territories. 
Charakteristische Arten: Cistus psilosepalus, Erica 
australis subsp. australis, Erica umbellata, Genista 
triacanthos,
 Halimium ocymoides, Lavandula viridis, Polygala microphylla, 
Pterospartum lasianthum, Thymelaea broteriana, Thymelaea procumbens, 
Tuberaria globularifolia 
61.2a. Ericenion aragonensis Rivas-Martínez 1979 
Supramediterranean and supratemperate submediterranean humid-hyperhumid euoceanic-semicontinental 
communities in Cantabrian-Leonese, Oroiberian and 
Oretanean areas. 
Charakteristische Arten: Erica australis subsp. aragonensis, Luzula lactea. 
61.2.4. Pterosparto lasianthi-Ericetum aragonensis Rothmaler 1954 em. Rivas-Martínez 1979 corr. (addenda) 
[Pterosparto-Ericetum aragonensis Rothmaler 1954, Genistello tridentatae-Ericetum aragonensis Rothmaler 1954 em. Rivas-Martínez 1979 (art. 43)] 
 | 
No comments:
Post a Comment